Ujeżdżenie w Paryżu – IO 2024
W skrócie [TL;DR]
Ujeżdżenie w Paryżu, ach! Igrzyska Olimpijskie 2024 już coraz bardziej za nami i wydaje mi się, że temat już uległ przedawnieniu. Mimo to, w tym wpisie dokładniej przyglądam się konkurencji ujeżdżenia – z małym wsparciem ze strony statystyki (w bardzo podstawowym zakresie).
Jeśli interesuje Ciebie jedynie esencja, to łap pięć wybranych podsumowań:
- Średnia wieku jeźdźców wynosiła niespełna 39 lat, a różnica między najmłodszym i najstarszym jeźdźcem to 41 lat.
- Średnia wieku koni wynosiła nieco ponad 13 lat, a różnica między najmłodszym i najstarszym koniem to 11 lat.
- Nieco ponad 50% koni było w przedziale wiekowym 12 – 14 lat.
- Niecałe 20% koni, które pokazały się na czworoboku to były klacze.
- Nieco ponad 50% koni ze startującej stawki należało do dwóch ras: KWPN oraz oldenburg.
Tak, ujeżdżenie jako dyscyplina jest od lat kontrowersyjne. Zresztą jak całe jeździectwo. My – jeźdźcy, trenerzy, sędziowie i nie tylko – wiemy, że patrzy się nam na ręce. Jednak w tym wpisie nie będę poruszać tematów kontrowersyjnych. Skupię się po prostu na liczbach i postaram się wskazać kilka ciekawostek, które mnie mniej lub bardziej zaskoczyły.
Ujeżdżenie w Paryżu inaczej, bo w liczbach!
Wyobraź sobie, że w jednym miejscu i czasie spotyka się ponad 50 najlepszych par wg światowego rankingu. To już wydaje się sporo, co nie? Na Igrzyskach Olimpijskich w Paryżu 2024 roku wystartowało 60 par koń-jeździec, reprezentujących 30 krajów.
W tym wpisie uwagę poświęcę jedynie parom, które wystartowały – bez brania pod uwagę rezerwowych (żeby ułatwić sobie życie, a jednocześnie skupić się na analizie tych par, które mają wyniki ze startów).
Co tam u zawodników? Czyli narodowość, wiek, płeć itd.
60 jeźdźców, którzy wg rankingów stanowią istną śmietankę ujeżdżeniowców. Co mogę na szybko powiedzieć o tej grupie?
- Reprezentowali 30 krajów, a konkretnie:
- Australia i Nowa Zelandia
- Europa: Dania, Holandia, Wielka Brytania, Francja, Litwa, Austria, Niemcy, Finlandia, Belgia, Szwecja, Irlandia, Portugalia, Polska, Hiszpania, Mołdawia, Szwajcaria, Norwegia, Luksemburg
- Ameryka Północna: USA, Kanada, Dominikana
- Ameryka Południowa: Brazylia, Wenezuela, Ekwador
- Afryka: Maroko
- Azja: Indie, Singapur, Korea Południowa
- Tylko 15 krajów miało reprezentację drużynową.
- Reprezentanci indywidualni pochodzili z: Nowej Zelandii, Luksemburga, Dominikany, Ekwadoru, Indii, Maroko, Norwegii, Szwajcarii, Mołdawii, Korei Południowej, Wenezueli, Irlandii, Singapuru, Litwy i Brazylii.
- Wśród jeźdźców na igrzyskach aż 56,7% to kobiety i 43,3% to mężczyźni* – jest to ciekawa statystyka o tyle, że w jeździectwie sportowym proporcje są dużo bardziej wyrównane niż w rekreacji (gdzie jest miażdżąca przewaga kobiet).
- Średnia wieku (tak, podaję wartości lat po przecinku z pełną premedytacją) i tutaj pokusiłam się o rozbicie na grupy, zgodnie z listami startowymi. Dlaczego? Otóż różnica między grupą A i pozostałymi jest całkiem duża, co mnie zaskoczyło – spodziewałam się wyrównania, a tu proszę… taki przypadek na odstępstwo!
- Grupa A: 34,8 lat
- Grupa B: 39,6 lat
- Grupa C: 39,5 lat
- Grupa D: 40,8 lat
- Grupa E: 39,5 lat
- Grupa F: 39,1 lat
- Całkowita średnia wieku: 38,9 lat
- Najmłodszy zawodnik na IO 2024 miał 24 lata – reprezentant Indii, Agarwalla Anush. Biorąc pod uwagę tak młody wiek, jestem pod wrażeniem przygotowania nie tylko fizycznego tej pary, ale też wsparcia psychicznego jakie musieli otrzymać. Ileż to doświadczenia dla zawodnika!
- Najstarszy zawodnik na IO 2024 miał 65 lat – reprezentant Hiszpanii, Juan Antonio Jimenez Cobo.
- Mediana wieku zawodników wynosi 38 lat (tj. dokładnie połowa zawodników ma więcej niż 38 lat, a druga połowa mniej – innymi słowy, jest to „środkowy wiek zawodnika” z całej puli).
- Tylko jedna eliminacja – dotyczyła zawodnika z USA (grupa B, Orlob Marcus).
Mój komentarz i kilka dodatkowych statystyk dot. zawodników
- Ogromna różnorodność narodowości, jednak mimo wszystko wyraźna dominacja Europy. Nie chodzi tylko o ilość reprezentacji z tego kontynentu, ale też o wyniki (ale o tym więcej będzie nieco dalej).
- Zaskakująca była dla mnie różnica wieku między najmłodszym i najstarszym zawodnikiem – 41 lat!
- Średnia wieku wszystkich zawodników to 38,9 lat – wychodzi na to, że jeździectwo na poziomie olimpijskim może być nie tylko dziecięcym marzeniem! 🙂
- Wiadomo, co innego jazda sportowa, a co innego mniej lub bardziej ambitna rekreacja. Jednak wiele wskazuje na to, że ogólnie rzecz biorąc jeździectwo „sprzyja” starzeniu się. Z wiekiem nabieramy nie tylko doświadczenia, ale możemy stale rozwijać umiejętności i doskonalić się – w gruncie rzeczy to jest fundament. W przeciwieństwie do sportów, gdzie wiek stanowi dużo większe ograniczenie (np. łyżwiarstwo figurowe), jeździectwo – a zwłaszcza ujeżdżenie – wydaje się po prostu… czymś co może być na całe życie 🙂
*Wiem, że kwestia płci obecnie jest totalnie nie zero-jedynkowa. W tym wpisie idę za danymi zgodnymi z FEI i nie chcę roztrząsać tego głębiej. Przepraszam, jeśli takie podejście do tematu kogoś uraziło – nie mam tego na celu, a podążam jedynie za danymi i zderzam je z osobistymi obserwacjami.
Co tam u koni? Czyli rasa, wiek, płeć itd.

60 koni, które były w stanie zakwalifikować się i wystartować w ujeżdżeniu w Paryżu 2024. Co mogę o tej grupie powiedzieć?
- 98,(3)% koni pomyślnie ukończyło zmagania na poziomie Grand Prix. Jedna eliminacja pary ze Stanów Zjednoczonych po przejeździe – z tego względu USA nie wystartowały w zmaganiach grupowych.
- Konie występujące na czworoboku należały do nastepujących ras:
- KWPN: 30,0% (18 koni)
- Koń oldenburgski: 21,7%
- Koń hanowerski: 13,3%
- Koń westfalski: 6,7%
- Duński koń gorącokrwisty: 5,0%
- Lusitano: 5,0%
- Belgijski koń gorącokrwisty: 3,3%
- PSH („Portugalski koń sportowy”*): 3,3%
- I pojedyncze rodzynki z:
- Niemiecki koń wierzchowy (ZfDP): 1,7%
- NZWB („Nowozelandzki koń gorącokrwisty”): 1,7%
- Zangersheide: 1,7%
- Koń trakeński: 1,7%
- Koń wielkopolski: 1,7% – nasz jeden rodzynek!
- Szwedzki koń gorącokrwisty: 1,7%
- Niemiecki koń sportowy (DSP): 1,7%
- Dominowały konie o umaszczeniu gniadym (51,7%), następnie kare (23,3%), kasztanowate (18,3%) i siwe (6,7% – widzieliśmy zaledwie 4 siwki na czworoboku).
- Znaczącą przewagę w całej grupie miały wałachy (53,3%), następnie ogiery (30,0%) i klacze (16,7% – jedynie 10 klaczy zostało pokazanych).
- Średni wiek koni ma się następująco:
- Grupa A: 13,4 lata
- Grupa B: 12,9 lat
- Grupa C: 12,4 lata
- Grupa D: 13,9 lat
- Grupa E: 12,9 lat
- Grupa F: 14,2 lata
- Średnia wieku wszystkich koni to 13,3 lata.
- Najmłodszy koń w momencie startu na IO 2024 miał 8 lat (klacz Maxima Bella).
- Najstarszy koń w momencie startu na IO 2024 miał 19 lat (klacz Aquamarijn).
- Mediana wieku koni wynosi 13 lat (tj. „środkowy wiek konia” z całej grupy).
*Pokusiłam się o tłumaczenie niektórych ras, choć w zasadzie mogłabym zostawić po prostu skróty z ksiąg stadnych. Trochę z rozpędu, trochę z kaprysu 😉
Mój komentarz i kilka dodatkowych statystyk dot. koni
A zaczniemy od tego, skąd cała ta statystyczna zabawa
- Napiszę wprost – bardzo interesował mnie wiek koni i w zasadzie… od tego się zaczęła ta cała statystyczna zabawa. Dlaczego? Miałam z tyłu głowy jakieś laikowe stwierdzenia, typu: Koń 10 letni to już stary. Konie sportowe kończą kariery w wieku 14-15 lat. Chciałam to sprawdzić, a kiedy najlepiej jak nie na IO? Teraz czarno na białym – ponad połowa koni na IO w Paryżu w 2024 roku była nastoletnia, z czego największą grupę stanowiły właśnie 12 – 14 latki (53,4%)! 🙂
- Stosunkowo duże grupy były też koni:
- 10 i 15 letnich (oba roczniki miały po 6 przedstawicieli; łącznie to 20% całości!),
- 17 letnich – aż 5 koni (co stanowi 8,3% całości).
- Jeśli podsumujemy konie 10-15 letnie to stanowią aż… 80,1% z 60 koni.
- Stosunkowo duże grupy były też koni:
Pozostałe statystyki dot. koni startujących w ujeżdżeniu w Paryżu
- Łącznie konie płci męskiej (aż 83,3%!) zdominowały czworobok. Tak duża przewaga wałachów i ogierów ma swoje wyjaśnienie – bardzo dobre jakościowo klacze są użytkowane hodowlanie, więc stosunkowo niewiele z nich trafia na IO. Coś za coś!
- Inna sprawa, że czworoboki ujeżdżeniowe nadal „lubią” konkretny typ konia i ruch. Ogiery często mają dużo więcej – jak to nazywam – „szwungu”, stąd nie dziwi że stanowią 30% (i tutaj wychodzi klacz TSF Dalera BB).
- Umaszczenie to kolejna rzecz, która mnie ciekawiła. Od wielu lat widać tendencję w liniach ujeżdżeniowych do koni karych, „skarych” i ciemnogniadych (najlepiej skąpo malowanych). O ile wiele lat temu mam wrażenie, że ujeżdżenie mocniej „kasztanami stało”, tak teraz zajmują one zaszczytne 3 miejsce (11 koni, 18,3%). Konie gniade (bez rozróżniania na ciemno-, skaro- itd.) stanowiły wyraźną większość co zupełnie nie dziwi. Ciekawi mnie jednak, czy z czasem ilość koni karych znacznie przewyższy kasztany. I choć „kolor konia” wyników nie zrobi, to jednak pewne preferencje rynkowe są wyraźne i mogą rzutować w przyszłości na większą „czarno-białość” czworoboków.
- Na tych 60 koni, zaledwie 4 były siwe – czy podobny los czeka kasztany? Nie sądzę, ale nie zdziwi mnie jeśli ilość karych wzrośnie kosztem gniadoszy i kasztanów.
- Biorąc pod uwagę rasy koni, widać wyraźną dominację KWPN, OLDBG i HANN. Te księgi mają ogromne zaplecze genetyczne i możliwości, by bardzo sprawnie prowadzić selekcję w liniach ujeżdżeniowych (+ dochodzi masa innych czynników). I tu ponownie może wyjść trakeńska TSF Dalera BB.
Ujeżdżenie w Paryżu, ale tak trochę bardziej od strony hodowlanej…
- Jak już jesteśmy przy hodowli, to poszłam nieco dalej i sprawdziłam, które ogiery mogą poszczycić się największą ilością potomstwa na tych igrzyskach. Są to:
- Ampere (jego potomstwo: Flambeau, Abercrombie, All At Once i Abegglen FH NRW)
- Apache (Helix, Eclips, Indian Rock)
- Totilas (Gotilas Du Feuillard, Total Hope Old i Glok’s Toto Jr)
- Quaterback (Quincy B, Touchdown i Quater Back Junio FRH)
- Johnson Tn (Jolene, Glamouraline i Windermere J’obei W)
- … a jeśli pójść o krok dalej i sprawdzić ojca matki? Najczęściej zobaczymy dwa ogiery Donnerhall 11 i Jazz (każdy z nich ma po 3 córki, które dały na świat tegorocznych końskich olimpijczyków).

Dressage Grand Prix 30-31.07.2024
Ujeżdżenie w Paryżu rozpoczęło się „fazą eliminacji” – wszystkie pary przejechały wymagany program, a zmagania były rozbite na 2 dni (po 30 par jednego dnia). Dlaczego taki rozdział? Są dwa główne czynniki: czas i możliwości sędziów. Czasochłonność zazwyczaj nie dziwi, bo przejazdy (+wjazd, objazd i wyjazd) po prostu trwają. Jeśli chodzi o sędziów to wierz mi, że po kilkudziesięciu przejazdach traci się taką bystrość oka i uważność. Chodzi zarówno o komfort sędziów, jak i upewnienie zawodników, że byli rzetelnie oceniani – takie podwójne fair play.
- Z ciekawości wyliczyłam średni wynik % z przejazdów w każdej grupie i wyglądają one następująco:
- Grupa A: 71,236%
- Grupa B: 71,299%
- Grupa C: 69,894%
- Grupa D: 72,480%
- Grupa E: 70,247%
- Grupa F: 70,516%
- Średnia ze wszystkich przejazdów wynosi 70,939% – odnosząc to do średnich z grup, widać pewną przewagę grupy D nad pozostałymi (jednocześnie jest to grupa, gdzie padł też najniższy wynik %).
- Mediana ze wszystkich przejazdów wynosi 70,621% – ponownie, interpretujemy to jako „połowa przejazdów była powyżej tego wyniku, a druga połowa poniżej”.
- Najniższy wynik wynosił 60,031% (należał do reprezentantów Hiszpanii, Juan Antonio Jimenez Cobo i ogiera Euclides Mor).
- Najwyższy wynik wynosił 82,065% (należał do reprezentantów Niemiec, Jessica Von Bredow-Werndl i klaczy TSF Dalera Bb).
Mój komentarz i kilka dodatkowych statystyk do zmagań 30-31.07.2024
- Wspominałam już o tym, że europejscy zawodnicy stanowili nie tylko większość, ale też uzyskiwali lepsze wyniki. Jeśli nie popełniłam błędu przeoczenia, to wychodzi na to, że kolejność wypada następująco:
- europejscy zawodnicy pojechali średnio na 72,062%,
- następnie była drużyna z Australii i zawodniczka z Nowej Zelandii z uśrednionym wynikiem na 69,507%,
- reprezentanci Ameryki Południowej uzyskali średnią 69,358%,
- jedyny zawodnik z Maroko (Afryka) pojechał na 68,696%,
- zawodnicy z USA, Kanady i Dominikany (Ameryka Płn.) mają średni wynik na poziomie 67,368%,
- najniższą średnią uzyskali reprezentanci Azji, wynoszącą 66,598%.
Dressage Team GPS 3.08.2024
Jeśli chodzi o ujeżdżenie w Paryżu to tą część zmagań analizowałam chyba najmniej. Z jednej strony nie chciałam powielać tego co już było. Z drugiej ciekawiło mnie czy będą jakieś wyraźniejsze różnice w stosunku do wcześniejszego etapu eliminacji.
- Jeśli chodzi o wiek zawodników to mamy następujące statystyki:
- średnia wieku: 38,8 lat
- mediana: 38 lat
- najmłodszy jeździec: 28 lat
- najstarszy jeździec: 57 lat
- Jeśli chodzi o wiek koni to przedstawia się to tak:
- średnia wieku: 13,4 lata
- mediana: 13 lat
- najmłodszy koń: 10 lat
- najstarszy koń: 18 lat
- Statystyki z procentowych wyników ze wszystkich przejazdów w tej kwalifikacji wynoszą:
- średnia: 73,319%
- mediana: 72,682%
- najniższy wynik: 66,413%
- najwyższy wynik: 81,216%
Mój komentarz i kilka dodatkowych statystyk do zmagań drużynowych
- Przyglądając się średnim wynikom % z fazy eliminacji i drużynowej, mam wrażenie, że jest to całkiem dobry przykład jak działa statystyka. Nie wchodząc w detale, chodzi mi o to, że na wyraźnie większe wyniki statystyk (średnia, mediana, min i max) miały wpływ m.in.
- Zmniejszenie wielkości próby z 60 do 30 par.
- Przejazdy drużynowe były bardziej wyrównane biorąc pod uwagę różnice między najlepszym i najsłabszym wynikiem (tutaj różnica 81,216% do 66,413%, a w fazie eliminacji 82,065% do 60,031%).
- I tutaj warto zwrócić uwagę na to, która granica uległa przesunięciu o te kilka % w górę. Choć na logikę, nie jest to nic zaskakującego to jednak wyraźnie widać jaki to mogło mieć wpływ na większą średnią w porównaniu z fazą eliminacji.
- FunFact (przynajmniej moim zdaniem): Żadna drużyna nie miała siwego konia (i były tylko 3 kasztany). „Kolor konia” wyników nie robi, ale widać jak można by ładnie zmanipulować jakiś artykuł podając coś chwytliwego w nagłówku, a odnosząc się tylko do fragmentu całych IO 2024 🙂
Dlaczego w tym miejscu aż tak drążyłam te różnice między statystykami z faz eliminacji i drużynowej? Mam szczerą nadzieję, że część czytelników wyniesie z tego fragmentu też pewien praktyczny „dryg”, taki zdrowy sceptycyzm do statystyk. Żadne odkrycie, że wiele zależy też od kontekstu danych i tego, jakie hipotezy chcemy sprawdzić i… czego szukamy.
Dressage Individual GPS 4.08.2024
Wisienka na torcie! Niemal każdy kto śledził ujeżdżenie w Paryżu 2024 nie mógł się doczekać tego dnia. Freestyle to nie tylko pokazanie umiejętności technicznych, ale też dogranie muzyki tak, by przejazd jako całość po prostu był przeżyciem dla wszystkich oglądających.
- Jeśli chodzi o wiek zawodników to mamy następujące statystyki:
- średnia wieku: 40,1 lat
- mediana: 38,5 lat
- najmłodszy zawodnik: 28 lat
- najstarszy zawodnik: 57 lat
- Jeśli chodzi o wiek koni to przedstawia się to tak:
- średnia wieku: 13,4 lata
- mediana: 13 lat
- najmłodszy koń: 10 lat
- najstarszy koń: 18 lat
- Statystyki z procentowych wyników ze wszystkich przejazdów finałowych:
- średnia:
- całość: 83,375%
- część techniczna: 76,548%
- część artystyczna: 90,203%
- mediana:
- całość: 83,172%
- cz. techniczna: 76,429%
- cz. artystyczna: 89,915%
- najniższy wynik:
- całość: 74,714%
- cz. techniczna: 69,321%
- cz. artystyczna: 79,714%
- najwyższy wynik:
- całość: 90,093%
- cz. techniczna: 82,357%
- cz. artystyczna: 97,829%
- średnia:
- Rozstrzał punktów od sędziów był duży, bo różnice między przejazdami są wyraźne. Od złotego medalu do ostatniego miejsca jest ponad 15% różnicy za całokształt (za cz. techniczną 12,6% i nieco ponad 18% za artystyczną).
Mój komentarz i kilka dodatkowych statystyk do finału
- Freestyle jest o tyle ciekawy, że mamy noty nie tylko techniczne, ale też artystyczne*. Powyżej rozróżniłam statystyki, a to daje nam wyraźny pogląd na to jak wiele zmienia nota artystyczna. Patrząc jedynie na noty techniczne, klasyfikacja końcowa była by lekko inna – kilka przesunięć wyżej/niżej między zawodnikami.
- Mnie w programach indywidualnych zawsze ciekawi to, jakie decyzje są podejmowane w kontekście:
- Ryzyka i widowiskowości – np. nieczęsto widzimy galop wyciągnięty na linii środkowej w kierunku sędziego w C, albo wykonywanie elementów na jedną rękę.
- Ogólnego rozłożenia elementów, rysunku i ich kolejności – program układa się tak, by pokazać konia zgodnie z jego mocnymi stronami, jednocześnie pokazując wszystkie wymagane ruchy.
- Dobór muzyki – ciekawi mnie po prostu pewna zmiana, jaka się bardzo powoli dzieje, ale nie jest to poparte żadnymi danymi! Po prostu wydaje mi się, czy coraz więcej jeźdźców decyduje się na taką… mniej epicko-podniosłą, a bardziej hm.. wesołą-żywą(?) muzykę?
*Ze swojej strony wspomnę tutaj, że jako sekretarz miałam okazję pisać uwagi i oceny do programów tego typu. Jest to inne doświadczenie niż standardowy czworobok.
Gratuluję…
… jeśli udało się przebrnąć przez całą ścianę tekstu powyżej!
PS. Tak, wszystkie dane mam w Google Spreadsheet, choć nie jest to stricte statystyczne narzędzie to na podstawowe potrzeby… wystarczające. Dla chętnych mogę udostępnić link, który zapewnia wgląd w dane bez możliwości edycji (o to pytać na Facebook’u w wiadomości, ok?).
Swoją drogą, jeśli denerwował Cię zwrot „ujeżdżenie w Paryżu” to przepraszam! SEO nie wybacza, a mnie daleko do zawodowego copywritera. Przy tej długości tekstów ta fraza „ujeżdżenie w Paryżu” powinna być użyta minimum 9 razy – pffff, a nawet wsadzenie jej tutaj 2 razy nie robi pod kątem SEO dużej różnicy. Wniosek? Będę pisać krótsze teksty, żeby nie katować powtarzalnością frazy kluczowej.