Cukrzyca u chomików
Każde niepokojące zachowanie należy skonsultować z lekarzem weterynarii, a wpisy tego typu traktować jako uzupełnienie wiedzy oraz szukanie dodatkowych informacji.
Cukrzyca – podstawowe informacje
Cukrzyca to choroba metaboliczna, czyli taka w wyniku której dochodzi do zaburzeń działania metabolizmu. Jest to „zbiór” reakcji chemicznych z którymi związana jest przemiana energii – niezbędna do procesów życiowych każdej komórki. Tak w dużym skrócie 😉
Występuje kilka rodzajów cukrzycy, a w przypadku chomików interesują nas głównie dwa:
- Cukrzyca typu 1 – organizm ma upośledzone lub całkowicie uniemożliwione wydzielanie insuliny.
- Cukrzyca typu 2 – organizm ma zwiększoną odporność na działanie insuliny.
Czym jest insulina?
Jest to hormon wytwarzany w trzustce, a konkretnie w komórkach beta tworzących wysepki Langerhansa. Zadaniem insuliny jest wpływanie na inne komórki (tzw. komórki efektorowe), co pozwala na zwiększenie transportu glukozy z krwi do komórek.
Nadmiar glukozy jest wydzielany wraz z moczem przez nerki. Sama glukoza to monosacharyd, który jest podstawowym substratem energetycznym dla komórek.
Czy mój chomik jest narażony na cukrzyce?
W przypadku tej choroby obserwuje się zależności:
- Chomiczek syryjski: rzadko diagnozowana.
- Chomicznik dżungarski, zabajkalski i ich hybrydy: często chorują na cukrzycę, zwłaszcza typu 2. Niektóre umaszczenia (np. mandarin) są związane ze zwiększonym ryzykiem zachorowalności. Uwaga na otyłość.
- Chomicznik malutki: rzadko diagnozowana.
- Chomiczak pręgowany: chorują, najczęściej typ 1.
Jakie są objawy cukrzycy?
Do najpopularniejszy i typowych należą:
- zwiększone pragnienie
- częste oddawanie moczu (może mieć on ostrzejszy zapach)
- większy apetyt
- wahania masy ciała (nagły przyrost lub spadek)
- otyłość (najczęściej jest jedną z przyczyn, a nie objawem samym w sobie)
- obniżona temperatura ciała
- zmniejszenie aktywności
- senność (pamiętajmy o nocnym trybie życia)
- drażliwość
- śpiączka (nieleczona cukrzyca może doprowadzić do jej wystąpienia)
Nie są to wszystkie objawy, bo przykładowo u ludzi oddech może mieć zapach acetonu. Nie wszystkie te objawy wystąpią jednocześnie, dlatego ważne jest zwłaszcza pierwszych 5 punktów. Inne mogą być trudne do zaobserwowania oraz niespecyficzne.
Czy można to sprawdzić?
W zagranicznych źródłach możemy znaleźć następujące, sprawdzone sposoby na badanie nieprawidłowości cukrzycowych. Jeśli wynik poniższego testu wykaże nieprawidłowość lub wzbudzi waszą niepewność – konsultujcie się z lekarzem weterynarii.
Jak wykonać test?
- Keto-Diastix (Bayer) to paski testowe do pomiaru obecności ciał ketonowych i glukozy w moczu. Można kupić w aptece lub przez internet.
- Zapoznać się z instrukcją! Ważne jest szczególnie, by umieć poprawnie odczytać wynik testu.
- Chomika umieść w pustym i czystym pojemniku, np. typu samla. Poczekaj aż zwierze odda mocz, zapewnij mu tylko dostęp do wody.
- Pasek testowy zanurzasz w świeżym moczu, a po chwili odczytujesz wynik.
Chomiki z cukrzycą mają głównie zwiększone pragnienie oraz częściej oddają mocz, więc wykonanie takiego testu nie powinno zająć pół nocy 😉 Polecam powtórzyć ten test kilkukrotnie, bo czasami wynik może być zaburzony jeśli chomik w ciągu ~doby jadł np. bardzo bogaty w glukozę suszony owoc (np. rodzynki).
Dieta dla chomika-cukrzyka
Skonsultuj się z lekarzem weterynarii, zanim wdrożysz któryś z poniższych punktów.
Poniższe wskazania można znaleźć głównie w zagranicznych źródłach, ale coraz częściej na polskich grupach gryzoniowych. Wiedza o cukrzycy jest coraz bardziej ogólnodostępna – to dobrze, bo więcej zwierząt ma szanse na życie w lepszym zdrowiu 🙂
Wynik testu Keto-Diastix pozwala na orientacyjne dobranie diety.
- Duża ilość ciał ketonowych i wysokie stężenie glukozy:
- zalecana dieta wysokobiałkowa, bogata w błonnik i niskotłuszczowa,
- ograniczenie spożywanych cukrów (np. nie podajemy suszonych owoców, ale możemy podać co jakiś czas niskocukrowy owoc),
- woda źródlana lub 1:1 z Pedialyte (wyjaśnię poniżej).
- Duża ilość ciał ketonowych i małe stężenie/brak glukozy:
- zalecana dieta wysokobiałkowa, bogata w błonnik i niskotłuszczowa,
- woda źródlana lub 1:1 z Pedialyte.
- Brak ciał ketonowych i wysokie stężenie glukozy:
- zalecana dieta wysokobiałkowa, bogata w błonnik i niskotłuszczowa,
- bez cukrów (nie podajemy świeżych i suszonych owoców),
- tylko woda źródlana.
Pedialyte to „woda elektrolitowa” – dostępna m.in. w USA, gdzie jest stosowana w przypadku biegunek, zarówno u niemowląt, jak i szczeniaków czy gryzoni. W Polsce preparatami o podobnym działaniu są: Gastrolit i Orsalit. Wody tego typu mają za zadanie zapobieganie odwodnieniu organizmu – „czysta woda” mniej skutecznie nawadnia organizm niż taka, która została wzbogacona o niezbędne elektrolity i glukozę.
„Lista żywieniowa” dla diabetyka
Najważniejszy przy cukrzyku jest rozsądek i umiar w diecie 🙂 Dobrze dobrana karma podstawowa to warunek konieczny, by zwierze cieszyło się jak najlepszym zdrowiem. Inne dodatki żywieniowe, jakie możemy podawać:
- Źródła białka:
- pierś z kurczaka/indyka (gotowana, bez przypraw)
- gotowane jajko (białko i trochę żółtka, bez przypraw)
- filet z chudej ryby (gotowane, bez przypraw)
- Źródła błonnika:
- siano
- suszone zioła (zerknij w Prosty Zielnik jeśli chcesz sprawdzić działanie danego zioła)
- warzywa (niskocukrowe, patrz niżej)
- Warzywa:
- ogórki
- brokuły
- kalafior
- seler
- papryka czerwona i zielona
- strączki (wysokobiałkowe)
- Owoce „niskocukrowe”:
- malina
- jagoda
- żurawina
- Owoce o średniej zawartości cukrów:
- arbuz
- jabłko
- truskawki
- Inne dodatki:
- kiełki pszenicy
- brązowy ryż
- Bardzo rzadko:
- słonecznik
- pestki dyni
- orzechy
- Nie podajemy:
- suszonych owoców (rodzynki!)
Ważne by regularnie ważyć zwierze, obserwować jego pragnienie i aktywność. Zawsze powinniście mieć na uwadze, że cukrzyca to choroba dietozależna – zdrowie zwierzęcia jest dużo bardziej wymagające od opiekuna. W przypadku tak małych zwierząt, podanie 1-2 rodzynek może naprawdę przynieść więcej szkody niż pożytku dla organizmu diabetyka.